Friday, February 29, 2008

lesson 101 - magcounterstrike

kauwi ko lang from school.
well, atleast kahit papaano naging productive ako ngayong araw na to.
well, i learned something new, and it's nice.
mlamang matutuwa si rick sa bagong natutunan ko.
ayeeeeeee.
kalokohan! hahaha!
by the way, free counterstrike kami kanina sa subject namen kay sir bermie.
1 hour kaming hinayaan ng prof kong makipagbarilan and kung mas madali mo siyang nainstall naku pwede ka pang mag-extend ng 30 mins.
actually, part siya ng lesson namen sa data communication and networking,
installation ng lan games.
kamusta naman yun, cs mode kami ng mga classmates ko.
e nakakatuwa nun, marunong na kong mag network.
yey!
tapos..
tapos..
paglabas sa room, madaming tao sa baba ng building..
andun, sina dennis, tin, allan, brenda, rico at iba pang mga kasali sa wire org.
ah, yun pala yun, may mini concert sila sa school.
ALL ABOUT LOVE ang tema.
siyempre, february ee.
so sinama ako ni tin para makawatch ng show.
ang galing, nakakatuwa talaga.
ang galing ni ate mae.
she manage to organize the whole show/event pero hindi pa din siya mukhang haggard ha.
tapos ang galing din ng church nila, nakikipag colaborate sa school namen.
sana talaga.
sana talaga.
sa wednesday.....

Papa God, namove po ako kanina sa show. ang ganda po.
I know start na po ito ng pagiging mas close ko sa inyo.
Thank you for allowing me to know those people
Ang galing niyo po talaga Papa God.
I love you po.

books.. books.. books..

onga pala, may pinahiram na book sakin si mae.
salamat ha.mmm, ayan..
ano ba tawag jan?
self-help?
kelangan ko pa ba yan?
hahaha.
why not?
anyways, another book to read.
meron pang isa.
kasunod.thanks mae ha.
kitakits sa fellowship.

onga pala, para kay SYBIL.
diyan ka muna kay yong ha.

makapag moment nga!?

bakit ang ibang estudyante kapag uuwi ng bahay galing school,
palaging may reklamo na, "oh, my god, pagod na pagod ako" or "grabe, haggardness" o "waaaaaaaah, toxic sa school!".
kailangan ba talaga na may pag-iinarte?
anu naman bang nakakapagod sa pag-upo maghapon at tumunganga sa propesor mo?
mas nakakapagod pang maglakad sa quadrangle ng iskul niyo
o magpaikot-ikot sa harapan ng crush mo
at magpanik-panaog sa hagdan ng eskwelahan niyo't makipagtakbuhan.
hay, mga estudyante nga naman.
hindi nila alam na mas masarap ang mag-aral kesa
sa magtrabaho't kumita ng pera.
mas nakakapagod magtrabaho lalo na kung tamad na tamad ka na
dahil sa araw-araw ng ginawa ng diyos, yun at yun ang ginagawa mo.

Oo nga't ganoon din sa pag-aaral.
araw-araw kang pumapasok sa iskul bukol niyo at araw-araw mong nakikita mga klasmeyts mong ubod ng garapal sa pangongopya sayo at mga propesor mong kulang na lang kainin ka sa sobrang sungit.
pero atleast sa pag-aaral, sustentado ka ng nanay mo. araw-araw may baon kang pera na walang kahirap-hirap. isang sahod lang ng nangangapal sa kalyo mong mga kamay kalalaro ng dota sa nanay mo, jaran! may 100 pesos ka na. pero kung mayaman-yaman ka 150 pesos plus pandesal with hotdog pa. kumpara sa kung nagtratrabaho ka na, problemado ka pa sa araw-araw na pamasahe mo papasok ng opisina. wala pa kasing akinse naubos mo na ang pera mo, naibigay mo na sa nanay, binili mo ng bagong t-shirt para pag biyernes, may bago ka na namang damit. ang natira, kailangan mo pang ibudget hanggang mag katapusan.

Isa pa, pumasok ka at hindi choice mo yun, walang boss na magagalit sayo at bibilangan ka kung ilan na ang absent mo sa isang cut-off at may pagbabanta pa na sa susunod na absent mo may makikita ka na sa lamesa mo na memo galing HR. walang ganun. yun nga lang sa pag-aaral, kung talagang ubod ka na ng tamad pumasok, kausapin mo na ng madalian ang teacher mo at sabihin mong idrop ka na lang niya kasi tinatamad ka ng pumasok sa subject niya. DROP lang. anu ba naman yung madrop, mauulit mo naman yun sa susunod na sem, at kung ayaw mo pa next year, pwede pa naman e.

Kapag nagtrabaho ka, darating at darating ang oras na mabobore ka.
JADED, BURNED-OUT, BORED, EXHAUSTED, DULLED, OVER-FATIGUE, FED-UP at kung anu-anu pang, pamboring na salita ang magagamit mo.
E paano yun, wala ka na namang choice kundi magtrabaho lang e.
tapos ka na ng pag-aaral.
ganun lang naman ang cycle of life.
mabubuhay ka, magiging bata, mag-aaral sa elemantarya, hayskul, kolehiyo, magtatapos, magtratrabaho, mag-aasawa, magkakaanak, magkakaapo at mamatay.
Kaya savor things before it lasts.

Mag-aral kang mabuti, mabuting-mabuti.
Pahalagahan mo mga classmates mo.
Dahil darating ang panahon na ultimo ang classmate mo na sobrang kinaiinisan mo o yung classmate mong ubod ng baho at may putok, mamimiss mo.
Maraming nagsasabi na kesyo iba pa din ang high-school.
Oo totoo pero, iba din ang kolehiyo.
Masaya, totoo, at iba pa...

Basta kung anu man yung message na napulot niyo dito, yun na yun.
Enjoy lang sa lahat ng bagay.
Don't rush things.

Thursday, February 28, 2008

can you help me? -- usher?

sana may maibulong ako mamaya.
madami kasi akong gustong sabihin.
kaya lang panay ang bugbog sakin.
walang tumutulong tumayo.
lahat may kanya-kanyang bumubugbog.
susubukan ko.

jinggol muna ako.



myself won this time

binabanatan na naman ako ng katamaran ko.
bugbog na bugbog na niya ko.
tamaaaaaa na.
lalaban na ako!!
waaaaaaaaa..
blag.. blag.. ^@%&@#)$(*#^
ayun.
natalo din kita.


PAPASOK NA AKO!

Tuesday, February 26, 2008

water deprivation

"Anu to?"
Wala akong magawa kundi mapaSIYET pagsakay ko ng dyip papuntang eskwela.
Patingin-tingin ako sa aking braso hanggang balikat.
"Nakita ko na ito e"
Bulong ko sa aking sarili.
Tama, eto nga iyon.
Siyet san ko nakuha to?
Naligo lang ako ganito na.
Naulanan lang ako noong huwebes, nagkaroon na ako ng ganito?

Pagbaba ko sa tapat ng aking eskwelahan,
wala pa din akong tigil sa pagsipat sa buo kong braso,
muntikan na nga akong mabangga ng isang kakarag-karag na dyip.
"NAMO! PAKYU KA!"
napamura tuloy ako ng wala sa oras.
Hay.
Pag akyat ko ng building, hindi ko alam pero bigla akong nanghina.
Literal.
Hindi ko kayang tumayo ng matagal.
Masakit ang mga tuhod ko.

Wala pa din akong tigil sa pagtingin sa aking mga braso.
Hanggang sa....

CLASSMATE 1: Hala ate, anu nangyari sayo?
CLASSMATE 2: Anu yang nasa mukha mo? Parang namaga.
AKO: Bakit? Anu nangyari? Eto pa nga oh, sa braso ko. Anu to?

Biglang singit si Gardo..

GARDO: Ayan karma yan, inaasar mo kasi si *toooooot*. Binulutong ka na din.
AKO: Pakyu. Hahaha. Pahiram nga ng salamin.

Waaaaaaah, anu to?
Mas lalo akong nanghina. Ampanget ko. Para na ngang pinutakte ang mukha ko.
Bulutong ba ito?
Hindi.
Alam kong hindi ito yun.
Pinilit ko pa din matapos ang aking eksam noong araw na iyon.
Sayang naman kung hindi ko pa tatapusin.
No sweat naman yun sakin.

Paguwi ko ng bahay....

MOM: Tapos na klase mo?
AKO: Opo.
MOM: (Pasigaw) Aaaaay, anu nangyare sa mukha mo!?
AKO: Bakit? Anu yun?
MOM: Ayan o.
AKO: Wala yan.
MOM: Hoy, Rym2, naka-ano ka ba ha?

Watdapak!
Nakaano daw ako?
Nakaano ba ako?
Nakasinghot ako marahil ng napakaraming alikabok at polusyon kaya nakakuha ng maraming virus at kumalat sa buo kong katawan.
haller mom!?

MOM: Oh, nilalagnat ka. Magpahinga ka na!

Naku hindi maaari. May obernayt pa kami sa softawre engineering. I can't afford to neglect this subject kahit sa true-to-life uber imbyerna na ko sa mga nangyayari. Imagine, natuloy ang obernayt pero kahit konting usad, walang nangyari, as usual, panay borlog ang nangyari. Ikaw na ang may-ari ng bahay, magreformat habang gumagawa ng project. Kung mataba utak mo sana ginawa mo na yan prior mag ovenight? Pasalamat ka at kahit papaano nakatulog ako.

Kinabukasan, pinilit ko pa din pumasok sa "same subject", kailangan, pasahan ng system e.
Pero hindi na kinaya ng powers ko. Nanghihina na ako maigi at parang kinakausap ako ng aircon at sinasabing magtagal pa ako ng kaunti doon sa loob ng room, papatayin na niya ako sa lamig.
Hindi ko na tianpos ang aming klase, umuwi na ko ng wala sa oras.
Wala akong pakialam kung mambara na naman ang aking ubod ng bait na propesor kaya HINDI na ako nagpaalam sa kanya. Wala din akong pakialam kung sabihan na naman niya akong nagcutting classes ako.
Ang sama-sama na talaga ng pakiramdam ko e.

Natuklasan ko na, eto na nga..
Ang mga red spots ko sa aking buong katawan.
Yun na nga iyon.
May tigdas nga ako.

Kelangan kong i-isolate ang sarili ko sa iba para walang mahawa.
Mas malaking abala kapag ganoon ang mangyayari.
Simula sabado ng gabi, kinulong na ako ng nanay ko sa kwarto ko.
Nakahiga lang ako.
Ayos lang naman sakin yun e.
Pasarap buhay nga e.
Tatawagin ko lang sila at jaran... andiyan na ang kailangan ko.
Maya-maya andiyan na ang pagkain ko.

Ang ayoko lang.
3araw na akong walang ligo.
Ayaw pa kasi nilang umalis e.
Parang gustong-gusto nilang dumikit sa balat ko.
Masakit pa ang lalamunan ko.


Umalis na kayo please.
Kating-kati na ako.
Miss ko na ang tubig...

Sunday, February 24, 2008

Mabuhay ang mga RN!

KUDOS FOR ALL THE 2008 NURSING BOARD PASSERS!





1678 ANGELES, EIZEL MAE LURIÑA
mabuhay ka kapatid!
pinagmamalaki ka namin!

Friday, February 22, 2008

RYM... keep steppin'

Wala ka talagang patawad.
Wala kang konsiderasyon.
Sa tingin mo ba perpekto ka?
Para kang hindi naging estudyante.
Sana hindi gawin sa anak mo ang ginagawa mo samin.


I felt that this is the most burdensome semester I ever had for my entire college life.
And this is because of my annoying, aggravating, exasperating, infuriating professor – who happens to be Mr. I-DON’T CARE-IF YOU-LEARN-FROM-ME-DO-THIS. Grrrr.
We we’re like taking exams this afternoon and he only gave us 30 minutes to finish it up.
It’s just a simple program though but only 3 of my classmates got it correctly - perfectly. The others have errors and while the others didn’t got it at all. Well, apparently I belong in the error group. I was able to run the program correctly but yea, I have few.. as in very few errors.
But what the heck, I don’t know but he was very irrational when it comes to this times. Instead of giving his students a chance to pass their work, he immediately demands us to leave the room. And me, I was still asking him to get my paper but then he just pays no attention to me. And still insist for me to leave the room. I don’t know what’s up with him. He’s always like that, and now it’s giving us (his students) the impression that he’s really not into teaching. He’s so rude and rough. Imagine, instead of being nice and “somehow” setting a good example to us, he was the one who makes “bara” to his students. Arrrrgh.
Now, I can really see myself next semester sitting on the ADMS class for the second time.
It’s actually my chance to somehow cope with this subject.
But then, it’s him who puts barricades on it.
I feel like crying.
I HATE HIM.. a lot.

A one big HIGHWAY SALUTE for you sir!!!

Thursday, February 21, 2008

thoughts to ponder:


"do you ever wonder if we are the ones who make the moments in our lives..
or are the moments in our lives make who we are?"

Wednesday, February 20, 2008

tangina niya

Meron akong gustong ikwentoTungkol sa dating kasintahan ko
Ginawa akong isang tanga
Pinaniwala na ako rin ang mahal nya
Alam nio ba dalawa kami noon sa puso nia
Na pinagsabay ako'y pinaghintay
Pinangakuan na isang araw ako raw ang iibigin
Sasama daw siya sa akin
Ngunit ako'y pinagpalit sa syota niyang patpatin
Chorus:
Tangina niya
Tangina niya
Tangina niya
Tangina niya..
Ngunit ako'y hindi natuto
Tuloy parin ang katangahan ko
Siya ay muli ko pang tinanggap
Nang siya ay bumalik at iiyak iyak
Tinanong ko siya
Kung ako na ba ang nasa puso niya
Siya ay natulala parang nawawala
Sabay sinabi niyang di niya alam
Ang kanyang isasagot sa akin
Di pa raw niya kayang lisanin
Mahal na mahal niya raw parin ang syota niyang patpatin
Chorus:
Tangina niya
Tangina niya
Tangina niya
Tangina niya..
Sana ay masagasaan sila
Sana ay masunugan sila
Sana ay makagat siya nang asong ulol
Ng kapitbahay niyang kalbo
Nakatira doon sa may kanto
Sana'y tamaan sila ng bagyo
Diyos ko..oh..oh..
+++++++++++
wahaha, ang cute nito.
take time to listen on this one.
CLICK here.
+++++++++
thanks pareng jake for sending me this one.
muah. pare!

Tuesday, February 19, 2008

still. still.

It’s 11:05am and wtf, i got no connection both in internet and TV cable.
Are they connected to each other?
Crap. I don’t have a book to read.
My sister borrowed it a week ago and until now, she’s not returning it yet.

I didn't go to school today and yet I’m super bored.
My mind keeps on pushing me to study but my laziness takes the supremacy.
I’m always like this, procrastination is the word.
I usually delay things until I ended up finishing nothing.
Tsk. Tsk. Tsk. Bad cheetah.

I’m currently listening to some of Bob Marley’s song.
It still doesn’t help to ease the boredom that I’m feeling.

These past few months I’m really hooked up by this non-realistic-yet-happy-world which is the cyberspace. I don’t know if it’s the cause of my laziness lately. But I think it is. Instead of doing more productive things, I prefer to stay in front of my pc and surf the unrealistic world, all day long. It’s quite addictive especially now, I’m getting more active in the blogosphere. I’m starting to love reading the rants of other people and I am so amazed how they write their compositions. It’s as if they were just telling a story to you, face-to-face. It’s eating most of my time now, reading other blogs than to study my school crap arrgh sorry I mean lessons. I think it’s more fun and interesting to read others thoughts than to listen to my uber-boring professors like, MS. Hello-I’m-here-infront-listen-to-me or MR. i-don’t-care-if-you-learn-from-me-do-this-now, I was flabbergasted to know that until now, my school (ehem) is still hiring those kind of professors.
It sucks to see myself sitting in their class and do nothing.

Wait, that’s not what I really want to tell.
I AM JUST BORED TODAY.
I AM SO SLUGGISH IN A WAY!
AND I DON’T FEEL LIKE SMILING TO ANYBODY.

it happened again.
it was the second time where i was trying to publish a post and dang!! i wasn't signed-in.

the whole momentum was gone.
i'll try to write it up next time.

exam time again.
i haven't made a glimpse on my notes yet.
waaaaa.
i just hope i still can make it.. maybe by miracle.

Sunday, February 17, 2008

post valentines entry

2 days after ang valentines saka ko naisipan isulat ang mga bagay na gusto kong isulat.
i know it isn't too late for me to rant para sa subject kong hapi puso day.
akala ko magiging ALONE ako for that day kasi the night before, nagkaroon kami ng NOT-SO-BIG-FIGHT ng aking hubby/bf/superhero♥.
akala ko wala ng batian portion ang mangyayari.

naisip ko lang, why is it every time valentines day, before that
dang day, palaging may mga couples na nagaaway? is it because they want it to be
super-super special. alam mo yun? war muna bago arrghh..

anyways, back to my story...
i was surprised cause unexpectedly, he came..
weeweet, ang sweet.
wala nang patumpik-tumpik pa, i hugged him tight and kiss him.
i miss him so much para maginarte pa ko.
and then he handed me his gift.

madami yan actually pero naubos ko na.hahaha. ang sweet niya sobra. sobra.

me wit my him. together with our yabang pinoy band. love yah mahal♥.

Thursday, February 14, 2008

hey. it's really time to say goodbye

i had a long day.
'twas my longest day since i started practicing again my career-limiting move, the procrastinating skills .
and i think, i just made a difference today.
...1:00pm - i went to school assuming that it's our long quiz in advance database. But when i got into the room, it was my cruelo professor who surprised me, he was like standing at the corner and looking outside the window, as if he's waiting for someone. he had perfect calling my last name (sometimes my nickname) everytime i enter the room and keeps on reminding me that i'm going to fail his subject. but apparently i think he will win this one, i can feel that i'm going to welcome my adbms for the 2nd time.
ok.. ok.. enough of that. it was a nice start though. it was a super laughing trip day for me and for my 2 uber kulit classmates, mae and lea.
watdapak.
they always make fun of sir.. as in always.
and hey, they nailed it this time.
hahahaha!
moving on..
...3:00pm - tin invited me to join the christian youth fellowship at cog. i didn't hesitate to come with her, after all this is what i really want for the longest time. i mean, to get closer to papa God.
it's nice to meet new friends in school and also in faith. i met dennis, allan, ate mae, tin and i forgot the name of the others. they are so cool, freakin cool, and i feel that, with them i can be myself.
when we arrived on the COG church, we headed to one of their sunday school room and started our fellowship session. we had a simple game and it was really, really fun, i got to chance to laugh real hard without being concious at all. we ended up watching a preaching documentary - short film. then we did reflections afterwards.
...i'm planning to continue what i started today. it feels great knowing that you are super close to papa God. Today i've realized that i was made fearfully and wonderfully. and everyone of us is truly a masterpiece. he has a plan for each and one of us. we just have to wait for the right time. he will never let us down. never.

Wednesday, February 13, 2008

please keep my mouth shut!

ayoko magpaka - emo.
pero supermaderpaking siyet.
ang lungkot ng gabi.
nakakabadtrip!
ang daming nakakabadtrip.
super.

ikaw. alam kong wala kang pakialam sa personal kong buhay at natutuwa ako doon. dahil wala din akong panahon sa mga taong mahilig mangialam ng buhay ng may buhay.
pero, sa tingin mo ba gusto kong ipagwalang bahala yun?
at hindi ko dinadamay yun dahil sa mga personal kong dahilan.
ewan ko ba.
bigla ka na lang nagbago.
kung naisip mong "ako" ay walang naitutulong sayo at pabigat lang ako,
pasensya ka na..
sobra..
hindi kita pinilit na sumama sakin/samin.
bigla na lang.
alam kong napasubo ka.
alam kong sasabihin mo ding walang personalan.
pero..
nasaktan ako.
nakakabadtrip ka.
peste.

at ikaw naman. nakakainis ka. ang babaw. hindi ko alam kung badtrip ka lang din ngayong araw na ito o anu ba?
pero ang mga salita mo sakin.
para bang, ako na ang sumira ng gabi mo.
sayang.
sayang talaga.
nakakalungkot.
paalam sayo.

nakakaiyak lang dahil nabibilang kayo sa mga taong pinahahalagahan ko.
pero ngayon, mabibilang na lang kayo sa mga taong pinahalagahan ko.
paalam.

madami ng nakasakit sakin.
dadating din ang panahon na kakailanganin niyo ko.
at promise ko....
tangna niyo! tatablahin ko kayo!

Tuesday, February 12, 2008

walang ganyan sa isteyts


it's a noun

as of now, i'm not sure anymore if it's still the path that i really want to take.
boredom, annoyance, mind constipation and dullness usually takes place.
even before, i know this is not what i really want.
i don't how and why i get into it?
it's my fault anyways, i didn't make any research about it.
my aggressiveness/impulsiveness occurs on that part.
i don't know what will happen next or how it will affect my future especially to my career.

it's so lame.
freakin lame.

i don't know what i want anymore.
i'm scared.
IT world really sucks.
i don't fit in.
i know and feel that it's not for me.
---

RYM (as an IT) in the dictionary after 10 years:


Main Entry: Rym
Pronunciation: \'rim\
Function: noun
: penniless; nillionaire, destitute of money
---

watdapak. never in my dreams..
NOOOOOO WAAAAAAAAAAY!

Saturday, February 9, 2008

yesterday was a bad day

To sum my week up, i was absent for almost 3 days.
Last Monday i attended my techwrit class and yea... as always, it was sooo boring.
So my next subject for that day was 7:00pm till 8:00pm and i ended up sitting infront of my pc the whole time. I don't feel like attending that subject. I thought i can pass that world literature even if i don't attend much on that class.

Ok. Jaran... Next day..
1pm class - physics time.
Again.. again.. I was just sitting in front of my pc the whole time, i just don't feel like attending the class that day. I am so burned-out, jaded, exhausted with numbers. I know, that attending classes and making a perfect attendance can be a help for me to somehow pass those, super boring subjects but then i can't fight my own self when it starts to say that "SHE'S NOT IN THE MOOD TO GO TO SCHOOL". I thought of going to Manila to see Rick, that's one of the best thing that i ever did this whole week. We met in Park n' Ride. Went to SM, ate dinner and headed to their place. Being with him is like escaping in the real world. I forgot all my problems right away. Happy thoughts.. Happy thoughts..

...So i just attended my class yesterday, thursday.
After my uber happy moments with rick, it suddenly turned around into 360 degrees. I was really, really, really pissed off by two people yesterday.
First was in physics, i was late then but my professor didn't actually noticed me sneaking inside the room, then i sat beside Gerard and we talked. Then i found out that i was thrown out outside the group in Webpage. He said that it was my professors decision. But then i have this feeling that it was my groupmates who decided to throw me out. I felt i was plutoed but it doesn't really bother me. I wasn't really hurt or scared to be thrown out coz i know in myself that i can do that project even if i'm alone. The only thing that pisses me off is the word that Gerard told me that came from that STUPID, KNOW-IT-ALL GIRL.
I wasn't able to attend the group work coz i was in Rick's place, but then i texted Gerard.
They have this conversation and Gerard just babbled that i was so "kainis daw" coz they already having a hard time doing that project and they were expecting me to be there, and this STUPID, KNOW-IT-ALL girl said that, "ok lang, wala naman naitutulong yun e". FCUK! How did you know. Wait till you see my work. And i will belittle you for that. You always winge for something but look at youself first. Check if you made a big part on that project. Such a bamma!! Grade digger! BITCH! hahahaha. lahat na..
Anyways, I've already talked to Ma'am Bubbles and i was voluntold to go back to my old group which was gerard's group.
I'm currently working on this one.
Until now, i can't help myself not to get mad.
Yesterday, i was almost in the verge of slapping that girl's face. grrr.

My pissing dilemma on that day isn't over. After that physics, it was my ADBMS subject.
Wooo, one of my hatest subject in my entire college life.
When i enter the room, i decided to be snobbish and pretend to look pale.
But then this super duper mega hyper programmer fan boy arrrgh.. professor keeps on bitching me.
He shows my grade and WATDAPAK! my grade was......
I expected that already to be low on his subject but waaaaaa, not that low low.
SHIT!
So, i don't know if he has a PMS on that day cause, he keeps on bitching to everyone.
And i felt, especially to me.

I just had a bad day yesterday.
They're taking me down.
I sing a sad song
just to turned them around.

So, i have to prepare for school for now.
Think i'm late again.
Ciao!

Wednesday, February 6, 2008

tanginis talaga!

mas lalo mo kong binigyan ng rason para mas mabwisit sa mukha mo!


TANGINA TALAGA!!!
anu ba nangyari kasi ee.


LECHE!!!
pag eto talaga hindi gumana.
takte ha!!!!!!!!!!
hindi kita mapapatawad!!

matino hanggang sa nabwisit!

anu na naman kaya mangyayari sakin ngayong araw na to?
wala akong maisulat.
pero nagpupumilit ang mga daliri kong pumitik sa keyboard ko.
hirap.
physics na naman.
wala na naman akong alam sa pesteng numero na to.
anu bang pakialam ko sa mga boltahe at mga capacitors at resistors?
magagamit ko ba yung mga yung kalkulasyon na yun sa mga pangaraw-araw kong pamumuhay.
hay.
tapos..
tapos..
tapos..

ayaw pa kong payagan ni rick umalis mamaya.
minsan lang naman to e.
alam mo yung minsan lang magbirthday ang isang tao sa loob ng isang taon?
tapos, minsan lang ang kasiyahan.
tapos, ayaw pa kong payagan.
ayoko naman suwayin.
ayoko.
ayoko na kasi nga away e.
puteeeeek. yupyup, i'm changing na talaga.
SUPER DUPER MEGA HYPER UBERLY submissive girlfriend na ko.
naputol ang pag-uusap namen.
langyang YM to!
kabadtrip.
kabadtrip tlaga.
langya yung classmate ko na nagpadala ng multi-login na installer.
ubod ng walang kwenta.
wala talaga akong tiwala.
hayup.
parang mas napasama pa.
leche.
leche.
leche,
perwisyo!

Tuesday, February 5, 2008

disoriented mind

super aga i swear, HIGHBLOOD na ko! Kainis tong pc na to!
Anu ba toyo nito?
Leche bumabagal.
May virus kaya?..
Ah ewan.

Isang malupit na sigh..
This past few weeks, super lagi akong absent on my 10am-11am class.
So now, I keep on telling myself na i really100x have to attend my Techwrit class today.
shit naman kasi ee.
At first i really find that subject so interesting but as day passes by,
nawalan na ko ng amor sa kanya.
Not just because of the professor but it's also my classmates.
I know i shouldn't be affected on how they act on the room pero ewan ko ba?
I feel irritated and super bored when i'm in that class.
I really don't know, so ngayon, try ko siyang pasukan.
I don't want to think na i'm still the same old friggin RYM na kapag ayaw na, ayaw na.
Isang malupit na sigh..
I just don't know why I'm feeling this way towards this subject.
Well, i have nothing to do but to show up at at least once in a while.
hahaha. If it's in work? Puteeeeeek. AWOL na ko! Terminated. hahaha.
Thank God I'm still in school.

Walang kwentang entry.
Walang kwentang morning.
Walang kwentang PC.
Walang kwentang uniform.
Walang kwentang subject.
Walang kwentang kanta. (jed madela - i believe in you)

Pero atleast i have something na pwedeng ithank you kay papa God.
Thank you for giving me another day to live in this magulo yet happy world.
Thank you for giving me Ric in my life.
Thank you for the endless blessing.
I love you!

Monday, February 4, 2008

neighblogging? anyone?

We'll this past few days, i'm really into blog hopping. yea, really. especially in celebs blogs. haha. super natatawa ako kasi, i can't imagine myself spying their lives. Pero funny lang kasi pag nababasa mo, talagang you can tell na tao din lang pala sila na nahuhurt and may feelings na hindi pang-"on-cam" lang. So ayun, that's what i'm doing lately plus my audition game. yey! thanks to my super hero/boyfriend. For helping me out installing my audi patcher. Wala kasi akong kahilig-hilig mag DL ng kung anu-ano. Honestly i'm scared kasi baka mavirus-an na naman tong pc ko. Kaya, siya na lang para just incase something happen, i have someone to blame. hehehehe... joke baby!

So back to my blog-hopping/neighblogging story, i went to like a couple of sites ng mga bloggers then narealize ko how "BORING" my site was. Not only the content but the lay-out as well. hahaha. As in super. Nung kinuha ko siya from the template of blogspot, feeling ko kasi it suites my personality. Ewan ko ba, polky na bluish na ewan. Medyo dark siya and sad. Ganoon ba yung feeling ko that time? I don't know and i can't remember. I tried to change it in a more lighter shade so i try looking for another template. I found one kaya lang, magugulo lahat ng mga links ko and hindi ko pa kasi gaano kabisado tong pasikot-sikot nitong blogspot. So wag na lang diba? Pero pag tinitignan ko siya, parang ang lungkot nga niya. walang color and dark. So ngayon pinalitan ko siya... ng color pero polky pa din. hehehe.

Anyways, enjoy reading. Nga pala i just want to tag this girl named PATTY, why? Wala lang, gusto ko lang siyang i-tag. ahehehe.




I miss you baby..
I miss you baby..

Saturday, February 2, 2008

my song for the moment.



beb this is for you!..

senti mode ba ko!?

I just wanna love you forevermore
And I wanna hold you just like before
And maybe someday, we might just find a way
And we can love forevermore…

ang sad lang ng gabing to.
ewan ko ba?
nakakapanibago.
anu ba ang shape ng moon ngayon?
ah.. sakit sa ulo.
sana magbother kang magtext kahit isa lang.
para naman hindi ako nagaalala dito.

(isang malupit na sigh..)

baby, i want to be with you..
miss na miss na miss na miss na miss na kita!

Friday, February 1, 2008

narsi me..


one of my narsisstic moments.
la lang. trip ko lang.
papasok. na ko.
magsawa kayo sa mukha kO!

oo, bored ako e.


super walang magawa kanina sa physics.
sa sobrang wala akong magawa, nagdrawing na lang ako.
babaeng nakatalikod.
pero parang hindi siya nakatalikod.
balak ko sana may ka-holding hands siya,
para sweet

pero hindi talaga kinaya ng powers ko.
nagpapakatrying-hard.

eto pang isa.
nakita ko siya habang nakadungaw ako sa bintana.


puro dyip.
traffic dapat ang gusto ko ipakita jan.

pero hindi pa din kinaya ng powers ko.
sobrang boring kanina.
sarap magsoundtrip lang.


kanina, nalaman ko na may project kami sa webpage design.
gagawa ng website.
i am so excited.
atska nervous.
parang magkasama na yun e.
sana makapasa.
wag lang ako mairita sa mga nagmamarunong.
at aalis ako sa grupo nila.


substance.. substance.. please come out.

Walang substantial message..
Walang kwenta.

Ang haba na ng naisulat ko.
Nawala lang.
Hindi ba ko naka-sign-in?
O ewan.
May autosaved naman e.
Asan na yun?
Ang haba nun.
Nakakairita.
Nasa loob pa siya ng utak ko at gustong lumabas, nagpupumilit kumawala.
Pero tinatamad na ko.
Nauubos ang oras.
Walang kwenta.
Ang dami niyang gustong sabihin, pero may makikinig ba?

Hay.
Sarap magbuntong-hininga.
Sarap tumambay sa harap ng pc forever.
Walang kausap, siya lang.


....hindi ko alam kung ano to, parang may gusto akong sabihin o gawin o ilabas pero hindi ko alam kung paano.
tanging ang paghinga ko ng malalim ang nakakapawi ng ganitong pakiramdam.
siya lang ata ang nakakaalam.
siya lang.